YA RAB, niçin uzakta duruyorsun,
Sıkıntı zamanlarında niçin gizleniyorsun?
2. Kötünün gururu ile hakir yanıyor;
Kurdukları düzenlere kendileri tutulsunlar.
3. Çünkü kötü adam canının çektiği şey ile övünür,
Ve tamakâr RABBİ reddeder, hor görür.
4. Kötü, mağrur yüzü ile: Allah aramaz, der.
Allah yoktur — işte, onun bütün düşünceleri ...
5. Onun yolları her vakit sabittir;
Senin hükümlerin onun görüşünden çok yüksektir;
Bütün kendi hasımlarını hiçe sayar.
6. Yüreğinden der: Ben sarsılmam;
Ve hiç bir devirde felâkete düşmem.
7. Ağzı lânet, hile ve gaddarlık dolu;
Kötülük ve fesat dilinin altındadır.
8. Köylerin pusu yerlerinde oturur;
Gizli yerlerde suçsuzu öldürür;
Gözleri biçareye gizliden bakar.
9. İnindeki aslan gibi, gizli bir yerde pusu kurar;
Hakiri tutmak için bekler,
Ağına çekince hakiri tutar.
10. İğilip çömelir,
Ve biçareler onun pençelerile düşer.
11. Yüreğinden der: Allah unuttu,
Yüzünü örttü, hiç görmiyecektir.
12. Kalk, ya RAB; ey Allah, elini kaldır;
Hakirleri unutma.
13. Kötü adam niçin Allahı hor görür,
Ve yüreğinden: Aramıyacaksın, der?
14. Sen onu gördün, çünkü elinle cezasını vermek için kötülüğü ve kini
görürsün;
Biçare kendini sana teslim eder;
Öksüzün yardımcısı sensin.
15. Kötünün kolunu kır;
Şerir adam ise,
Ta bulamayıncıya kadar onun kötülüğünü ara.
16. RAB daima ve ebediyen Kıraldır;
Milletler onun diyarından yok oldu.
17. Öksüzün ve mağdurun hakkını vermek için,
Ya RAB, hakirlerin dileğini işittin;
18. Onların yüreğini pekiştireceksin, kulağını onlara açacaksın,
Ta ki, topraktan olan insan artık korkunç olmasın.