MEZMUR 34

Davudun Mezmurudur, o zaman ki Abimelek önünde kendisini deli gösterdi ve onun tarafından kovulup gitti.
HER zaman RABBE sena edeceğim;
Onun tehlili daima ağzımda olacaktır.
2. Canım RAB ile övünür;
Hakirler işitir, ve sevinirler.
3. Benimle beraber RABBİ tazim edin,
Ve ismini birlikte yükseltelim.
4. RABBİ aradım, ve bana cevap verdi,
Ve bütün korkularımdan beni azat etti.
5. Ona baktılar da nurlu oldular;
Ve yüzleri kızarmıyacaktır.
6. Bu hakir çağırdı, ve RAB işitti,
Ve bütün sıkıntılarından onu kurtardı.
7. RABBİN meleği ondan korkanların çevresinde
Ordu kurar, ve onları kurtarır.
8. Tadın ve görün; RAB ne iyidir,
Ne mutludur ona sığınan adam!
9. RABDEN korkun, ey onun mukaddesleri,
Çünkü ondan korkanların eksiği olmaz.
10. Genç aslanlar aç ve muhtaç olurlar;
Fakat RABBİ arıyanlara hiç bir iyilik eksik olmaz.
11. Gelin, ey çocuklar, beni dinleyin;
RAB korkusunu size öğreteyim.
12. Kimdir o adam ki, hayattan hoşlanır,
İyilik görmek için uzun günler sever?
13. Dilini şerden,
Dudaklarını da hile ile söylemekten tut.
14. Şerden sakın, ve iyilik et;
Selâmeti ara, ve onun ardınca koş.
15. RABBİN gözleri salihleredir,
Kulakları onların feryatlarına açıktır.
16. Onların anılmasını yeryüzünden kesip atmak için,
RABBİN yüzü şer işliyenlere karşıdır.
17. Salihler feryat ettiler, ve RAB işitti,
Ve bütün sıkıntılarından onları azat etti.
18. RAB yüreği kırık olanlara yakındır,
Ve ruhu ezilmiş olanları kurtarır.
19. Salihin dertleri çoktur;
Fakat RAB hepsinden onu azat eder.
20. Bütün kemiklerini tutar;
Onlardan hiç biri kırılmaz.
21. Kötüyü şer öldürür;
Ve salihten nefret edenler mahkûm olur.
22. RAB kullarının canını kurtarır;
Ve ona sığınanların hiç biri mahkûm olmaz.