MEZMUR 27

Davudun Mezmurudur.
NURUM ve kurtuluşum RABDİR,
Kimden korkayım?
Hayatımın kudreti RABDİR,
Kimden yılayım?
2. Hasımlarım ve düşmanlarım olan şerirler,
Etimi yemek için üzerime yaklaştıkları zaman,
Onlar sürçtüler ve düştüler.
3. Karşıma bir ordu konak kursa,
Yüreğim korkmaz;
Karşıma cenk çıksa,
Ben onda da emin olurum.
4. RABDEN bir şey diledim, onu ararım:
RABBİN cemalini görüp,
Onun mabedinde hayran olmak için,
Hayatımın bütün günleri RABBİN evinde oturmaktır.
5. Zira şer gününde beni çardağında saklıyacak;
Çadırının örtüsü ile beni örtecek;
Kaya üzerine beni yükseltecek.
6. Ve şimdi çevremdeki düşmanlarım üzerine başım yükselecek;
Ve onun çadırında meserret kurbanları keseceğim;
RABBE terennüm edeceğim ve taganni edeceğim.
7. İşit, ya RAB, sesimle çağırıyorum;
Bana acı, ve bana cevap ver.
8. Yüzümü arayın, dedin;
Yüreğim sana dedi: Yüzünü arıyorum, ya RAB.
9. Yüzünü benden gizleme;
Kulunu gazap ile kovma;
Bana yardımcı oldun; beni atma ve beni bırakma,
Ey kurtuluşumun Allahı.
10. Anam ve babam beni bıraktıkları zaman,
RAB beni kayırır.
11. Ya RAB, yolunu bana öğret,
Ve düşmanlarımdan ötürü,
Bana düz yolda rehber ol.
12. Hasımlarımın dileğine beni verme;
Çünkü yalancı şahitler
Ve zorbalık soluyanlar bana karşı kalktılar.
13. Eğer yaşıyanlar diyarında,
RABBİN iyiliğini göreceğime inanmasaydım, bayılırdım.
14. RABBİ bekle,
Kuvvetli ol, ve yüreğin cesaretli olsun;
Evet, RABBİ bekle.